فروشگاه اینترنتی ایمو چه زیلوم

فروشگاه اینترنتی ایمو چه زیلوم

فروشگاه اینترنتی ایمو چه زیلوم

فروشگاه اینترنتی ایمو چه زیلوم

فروشگاه اینترنتی ایمو چه زیلوم

۶ مطلب در آذر ۱۳۹۷ ثبت شده است

قرص پاراستامول

پنجشنبه, ۲۹ آذر ۱۳۹۷، ۰۸:۱۴ ب.ظ

قرص پاراستامول

قرص پاراستامول ,قرص پاراستامول خارجی,قرص پاراستامول در بارداری,در مورد قرص پاراستامول,کاربرد قرص پاراستامول,قرص جوشان پاراستامول,قیمت قرص پاراستامول,عوارض جانبی قرص پاراستامول,خرید قرص پاراستامول,قرص پاراستامول ۵۰۰

قرص پاراستامول

توضیحاتی در مورد قرص پاراستامول

پاراستامول اقدامات ضد درد و ضد تب-شبیه به آسپرین است و از این رو جایگزین مناسب برای بیماران حساس به آسپرین است. برای تسکین خفیف تا متوسط درد و تب شرایط، به عنوان مثال سردرد، دندان درد، سرماخوردگی، آنفولانزا، درد روماتیسمی و ژنیکولوژیک.در این مطلب از سایت جسارت به کاربرد و عوارض جانبی قرص پاراستامول 500 خارجی می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.توجه داشته باشید که  برای تسکین کمردرد (LBP)، داروی ضددردی که گزینه نخست تجویز است و بیش از سایر داروها توصیه می‌شود، پاراستامول (استامینوفن) است. با این حال، اثربخشی پاراستامول در درمان LBP در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. 

نام های تجاری قرص پاراستامول

جالب است بدانید که نام های تجاری که برای قرص پاراستامول است آلودون، کالپول، هدکس، پانادول و… می باشد. یکی از قرصهای ضد درد است که عوارض کمتری را نسبت به قرص آسپرین و سایر داروهای ضد درد دارد.

مزایای قرص پاراستامول

از مزایای این قرص این است که حالت دل بهم خوردگی و خونریزی را در معده به وجود نمی آورد به طوریکه حتی تمام مبتلایان به خونریزی و زخم معده هم می توانند از آن به جای آسپرین استفاده کنند. از مزایای دیگر داروی پاراستامول این است که از دارو های ضد درد و ضد مخدر می باشد. و اگر از داروهای ضد انعقاد استفاده می کنید با خبال راحت می توانید از این دارو مصرف نمایید. از عوارض جانبی این قرص که بر اثر مصرف زیاد ممکن است به وجود بیاید آسیب رساندن به کلیه و کبد می باشد که می تواند مشکلات جدی را برای آن عضوها پیش بیاورد. همین طور مصرف زیاد پاراستامول در کنار نوشیدن الکل نیز برای بدن سمی و خطرناک است. که در بدن سمی مهلک تولید می کند. پاراستامول برای خانم های شیرده بی خطر است. این دارو به صورت قرص، شیاف، کپسول و مایع است.

موارد مصرف قرص پاراستامول

این دارو که جزء داروهای قابل نگهداری در خانه می باشد برای تسکین و کاهش درد و تب مورد استفاده قرار می گیرد. ضمناً برای بچه ها به همان اندازه بزرگسالان، مفید می باشد و تأثیردارد. از فواید این دارو این است که موجب دردهای شکمی نمی شود و سبب خونریزی داخلی نمی گردد. لذا برای افرادی که از زخم گوارشی رنج می برند و یا کسانیکه مصرف آسپرین برایشان ضرر دارد،‌ بسیار مفید و سودمند می باشد. البته باید توجه داشت که مصرف این دارو در دوز بالا خطرناک است موجب آسیب های کبدی گردد.

مشخصات قرص پاراستامول

استامینوفن در انگلیسی: Acetaminophen یا پاراستامول (Paracetamol) رده درمانی: داروهای مسکن اشکال دارویی: قطره، قرص، شربت و شیاف که عمدتاً به صورت قرص هست استامینوفن دارویی مسکن و تب‌بُر است که بطور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نحوه مصرف قرص پاراستامول

قرص استامینوفن را می‌توان برای سهولت بلع، خرد کرد. اشکال خوراکی استامینوفن را می‌توان با مقدار اندکی از مواد غذایی نظیر ماست یا مربا مخلوط کرد. برای استعمال راحت‌تر شیاف بهتر است آن را ۳۰ دقیقه در یخچال نگاه داشت. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، می‌توانید به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی رسیده‌است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. اگر استامینوفن را به سبب درد، تب یا گلودرد مصرف می‌کنید در هریک از شرایط زیر با پزشکتان مشورت کنید: درد بیش از ۱۰ روز (در کودکان ۵ روز) طول بکشد یا اینکه علامت جدیدی به آن اضافه شود. تب بیش از ۳ روز طول بکشد، بدتر شود، یا علامت جدیدی اضافه شود. گلودرد دردناکتر شود، بیش از ۲ روز طول بکشد، یا تهوع، استفراغ، بثورات جلدی، یا سردرد رخ دهد. فراموش کردن دارو: اگر این دارو را برای درد با تجویز پزشک مصرف می کنید می توانید به محض یاد آوری دوباره آن را مصرف کنید ولی چنانچه فقط برای تسکین درد موضعی از آن استفاده می کنید می توانید به محض تسکین یافتن درد مصرف آن را قطع نمایید. مصرف قرص پاراستامول در حین رانندگی و انجام کارهای دشوار موردی ندارد. اثر این دارو بعد از مصرف تا 6 ساعت بعد از آن است. زمان مصرف دارو : هر 4 تا 6 ساعت یکبار در مواقع لزوم ضمناً برای بچه ها نباید بیشتر از 4 روز در هر 24 ساعت مصرف شود. اندازه دوز مجاز مصرفی دارو : بزرگسالان (500 میلی گرم تا 1 گرم در هر دوز ضمناً این مقدار می تواند به میزان 4 گرم در روز افزایش یابد) کودکان (60 تا 120 میلی گرم در هر دوز کودکان 3 ماهه تا یکساله و 120 تا 250 میلی گرم در هر دوز کودکان 1 تا 5 ساله و 250 تا 500 میلی گرم در هر دوز کودکان 6 تا 12 ساله) چگونگی تأثیر دارو : اثرات این دارو ظرف 15 تا 60 دقیقه پس از شروع درمان با دارو ظاهر می شوند. ضمناً این اثرات مدت 6 ساعت پس از قطع مصرف هر دوز دارو در بدن دوام خواهند داشت. طریقه نگهداری دارو: این دارو باید در محفظه سربسته و در جای خشک و خنک دور از دسترس کودکان نگهداری شود. چگونگی قطع مصرف دارو : به محض رفع نیاز می توان مصرف این دارو را بدون هیچ مشکلی قطع نمود. اما اگر در طی مدت درمان با این دارو دچار ظاهر شدن جوش گشتید مصرف دارو را قطع کرده و سریعاً پزشک را در جریان قرار دهید. 

قرص پاراستامول و عوارض آن

نکته مهم این است که اگر این دارو را مطابق تجویز پزشک مصرف نمایید هیچ گونه عوارض جانبی برای شما نخواهد داشت. چنانچه یکی از نشانه های زیر رویت شد بلافاصله به پزشک و فوریت های پزشکی مراجعه کنید. این نشانه ها شامل جوش و حالت تهوع است که در شرایطی که با پزشک هم مشورت کردید این علائم ظاهر شد مصرف آن را قطع نمایید. همچنین چنانچه مشکل پوستی راش مشاهده شد نیز مصرف باید قطع گردد.در صورتی که دچار هریک از نشانه‌های جدی زیر شدید، استامینوفن خود را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: زردی پوست یا چشمها، اسهال، بی‌اشتهایی، تهوع، یا استفراغ، معده درد، درد، تورم یا حساسیت در بالای شکم، مدفوع سیاه و قیری شکل، ادرار خونی یا کدر، کاهش ناگهانی ادرار، کبود شدگی یا خون‌ریزی غیرعادی، بثورات جلدی، زخمهای دهانی، یا تب یا گلودردی که پیش از درمان وجود نداشته و ناشی از بیماری ای که بخاطرش تحت درمان قرار گرفته‌اید، نباشد. مصرف بیش از ۴ گرم استامینوفن در روز در دراز مدت باعث بروز نارسایی شدید کبدی می‌گردد. تاری دید شدید و کوری و ضعف حتی از کار افتادن کبد گزارش شده. 

تداخل دارویی قرص پاراستامول

تداخل دارویی: این دارو نباید با قرص کواستیرامین مصرف شود زیرا جذب پاراستامول را در بدن کاهش می دهد. در بعضی از ضد انعقادها مثل وارفارین اگر همزمان مصرف شود به مقدار زیاد باید مصرف آنها را تنظیم کرد تا مشکلی پیش نیاید.ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید. دارویی که ممکن است با این دارو تداخل کند: کتوکونازول(ketoconazole). داروی استامینوفن ممکن است با تست‌های آزمایشگاهی خاص تداخل کند و موجب شود نتایج آزمایش، اشتباه شود. قبل از انجام آزمایش به پزشک یا پرستار خود بگویید که این دارو را استفاده کرده‌اید.

قرص پاراستامول در بارداری و شیردهی

مصرف دارو برای زنان حامله : اگر از دوز عادی دارو استفاده شود، خطری در بر ندارد. مصرف دارو برای زنان شیرده : خطری در بر ندارد.

قرص پاراستامول چیست

استامینوفن یا پاراستامول به گروهی از داروها به نام ضد درد و یا مسکن تعلق دارد. این دارو برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط به کار می‌رود. پاراستامول( استامینوفن ) برای کاهش تب به‌ ویژه پس از ایمونیزاسیون (واکسیناسیون کودکان) به کار می‌رود. پاراستامول ( استامینوفن ) یک ضد درد رایج است که به اشکال کپسول، قرص و شربت بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. بسیاری از برندهای مسکن و داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا حاوی پاراستامول هستند. مهم است که هر دارویی را تهیه می‌نمایید ترکیبات آن را از لحاظ پاراستامول چک کنید تا مقادیر بیش‌ازحدی از این دارو وارد بدنتان نشود.

شرایط نگهداری قرص پاراستامول

• تمامی داروها را دور از دسترس کودکان نگه‌دارید. • دارو را در جای خنک، خشک و دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه‌دارید.

 موارد احتیاط در مورد مصرف قرص پاراستامول

در صورت وجود هر یک از موارد زیر پیش از مصرف استامینوفن پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع غذا ، نگاه‌دارنده‌ها ، رنگهای خوراکی ، یا داروها (بویژه استامینوفن یا آسپیرین‌). بارداری یا شیردهی‌. مصرف داروهای دیگر ، بویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی ( NSAIDs ، نظیر ایبوپروفن ) ، آسپیرین ، یا ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ، کومادین ). مصرف روزی بیش از سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی‌. سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل‌) ، هپاتیت ویروسی ، فنیل کتونوری ، یا بیماری کبدی یا قلبی‌. نبایدها نباید بیش از مقدار ذکر شده بر روی برچسب جعبه دارو مصرف کنید، مگر اینکه پزشکتان چنین دستوری داده باشد، در غیر این صورت ممکن است دچار آسیب کلیوی یا کبدی شوید. نباید به کودکان زیر 12 سال در یک روز بیش از 5 نوبت استامینوفن به مقدار تعیین شده بر اساس سنشان بدهید. نباید در روز بیش از دو قوطی مشروب الکلی مصرف کنید مگر اینکه فقط بخواهید یک یا دو نوبت استامینوفن بخورید. مسمومیت در صورتی که به مصرف بیش از حد استامینوفن شک کردید، حتی در صورت عدم وجود هرگونه علامت مسمومیت از اورژانس تقاضای کمک کنید. درمان مسمومیت باید هرچه زودتر آغاز شود. در صورتی که درمان مصرف بیش از حد استامینوفن ظرف 24 ساعت اول آغاز نشود، ممکن است نتوان از آسیب کبدی یا مرگ جلوگیری کرد. اطلاعات دیگر اشکال ژنریک استامینوفن ارزانتر از انواع تجاری هستند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. فراورده‌های استامینوفن طولانی‌اثر گرانتر می‌باشند، ولی ممکن است مصرفشان راحت‌تر و مناسبتر باشد.

قرص پاراستامول یا استامینوفن

استامینوفن (به انگلیسی: Acetaminophen) یا پاراستامول (Paracetamol) دارویی مسکن و تب‌بُر است که بطور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. استامینوفن به‌خوبی قابل تحمل بوده و مانند آسپرین عوارض جانبی بسیاری ندارد واز آن‌جاکه برای خرید و مصرف استامینوفن نیازی به نسخه پزشک نیست، این دارو به صورت آزاد در دسترس همگان است. بدون‌ نسخه‌ پزشک‌ قابل‌ تهیه‌ می‌باشد. این‌ دارو یک‌ مسکن‌ غیرمخدر است‌ که‌ در موارد دردهای‌ خفیف‌ تا متوسط‌ نظیر سردرد، دندان‌ درد، درد خفیف‌ استئوآرتریت‌ (آرتروز)، و دردهای‌ ناشی‌ از جراحی‌های‌ کوچک‌ کاربرد دارد. استامینوفن‌ همچنین‌ تب‌ را کاهش‌ می‌دهد. این‌ دارو ممکن‌ است‌ در بسیاری‌ دیگر از داروها با اسامی‌ تجاری‌ متفاوت‌ وجود داشته‌ باشد. در صورتی که پاراستامول به همراه ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی استفاده شود، می‌تواند در درمان دردهای شدید نیز موثر باشد. استامینوفن از داروهایی است که معمولاً در بیشتر نسخه‌های تجویز شده، برای درمان سرماخوردگی و آنفولانزا به‌کار می‌رود. علیرغم اینکه مصرف پاراستامول براساس دوزاژ توصیه شده از سوی پزشک، خطری در پی ندارد لیکن مصرف بیش از حد می‎تواند به مسمویت کبدی منجر شود. مهم‌ترین علت نارسایی برق‌آسای کبد در غرب، مسمومیت‌های ناشی از پاراستامول است. این دارو عامل اصلی بسیاری از زیاده‌روی در مصرف‌ها در ایالات متحده، انگلستان، نیوزلند و استرالیا است. مشروبات الکلی خطر مسمویت با پاراستامول را افزایش می‌دهند.پاراستامول( استامینوفن ) به گروهی از داروها به نام ضد درد و یا مسکن تعلق دارد. این دارو برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط به کار می‌رود. پاراستامول( استامینوفن ) برای کاهش تب به‌ویژه پس از ایمونیزاسیون (واکسیناسیون کودکان) به کار می‌رود. پاراستامول( استامینوفن ) یک ضد درد رایج است که به اشکال کپسول، قرص و شربت بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. بسیاری از برندهای مسکن و داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا حاوی پاراستامول هستند. مهم است که هر دارویی را تهیه می‌نمایید ترکیبات آن را از لحاظ پاراستامول چک کنید تا مقادیر بیش‌ازحدی از این دارو وارد بدنتان نشود

بیشتر بخوانید : قرص پرگابالین ♥ قرص پوکساید ♥ قرص پنتوپرازول ♥ قرص پانادول قرص پروژسترون

  • کاظم زارع

عوارض قرص پردنیزولون

چهارشنبه, ۲۸ آذر ۱۳۹۷، ۰۶:۳۴ ب.ظ

عوارض قرص پردنیزولون

قرص پردنیزولون 5 میلی گرم ,قرص پردنیزولون 5 میلی گرم برای کودکان,قرص پردنیزولون 5 میلی گرم برای چیست,قرص پردنیزولون 5 میلی گرم در بارداری,قرص پردنیزولون 5 میلی گرم چیست,قرص پردنیزولون 5 میلی گرم در دوران بارداری,قرص پردنیزولون 5 میلی گرمی

قرص پردنیزولون

در این مطلب از سایت جسارت به عوارض و بهترین زمان مصرف قرص پردنیزولون 5 میلی گرم می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

توضیحاتی در مورد قرص پردنیزولون

قرص پردنیزولون به لاتین Prednisolone را با نام کورتون‌ها می‌شناسیم. این دارو برای مواردی مثل درمان بیماری‌های کبدی و یا التهابات شدید به کار می‌رود.توصیه اکید ما این است که بیماران داروها را سرخود مصرف نکنند و به صرف اینکه این دارو مشکل فرد دیگری را حل کرده پس برای من هم مناسب است اقدام به مصرف نکنند. پردنیزولون حاوی کورتون است و حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شود و داروخانه ها هم اغلب داروهای حاوی کورتون را بدون نسخه به بیماران نمی‌دهند و نیاز به نسخه پزشک و دستور مصرف پزشک است.پردنیزون بسیاری از وضعیت های مختلف از جمله اختلالات آلرژیک، بیماری های پوستی، کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ ) ، آرتریت، لوپوس، پسوریازیس، و یا اختلالات تنفسی را درمان می کند. اگر شما یک عفونت قارچی را در هر نقطه از بدن خود دارید، نباید پردنیزون را مصرف کنید. درمان استروئیدی می تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند و باعث سهولت ابتلای شما به دریافت یک عفونت شود. اجتناب از بودن در نزدیکی افرادی که بیمار هستند و یا عفونت دارند . هرگز یک واکسن “زنده” حالی که از پردنیزون، استفاده می کنید، دریافت نکنید. اگر شما دچار تنگی نفس، درد شدید در قسمت فوقانی معده، مدفوع خونی یا مدفوع قیری رنگ، افسردگی شدید، تغییرات در شخصیت و یا رفتار، مشکلات بینایی، یا درد چشم شدید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. شما نباید استفاده از پردنیزون را به طور ناگهانی متوقف کنید. دستورالعمل دکتر خود را، در مورد کاهش تدریجی دوز دنبال کنید.در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنم؟ اجتناب از نوشیدن الکل یا نوشیدنی های الکلی در هنگام مصرف این دارو. اجتناب از بودن در نزدیکی افرادی که بیمار هستند و یا عفونت دارند. با دکتر خود تماس بگیرید. اگر شما با موارد مبتلای به بیماری آبله مرغان یا سرخک، مواجهه پیدا کرده اید برای درمان پیش گیرانه (پروفیلاکسی ) به پزشک خود مراجعه کنید. ابتلای به این بیماری ها می تواند جدی و یا حتی منجر به مرگ در افرادی که در حال استفاده از یک استروئید هستند، شود. هرگز یک واکسن “زنده” را در حین استفاده از این دارو دریافت نکنید. پردنیزولون، می تواند خطر اثرات مضر یک واکسن زنده را افزایش دهد. واکسن های زنده شامل سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، روتا ویروس ، حصبه، تب زرد، آبله مرغان، زوستر (زونا)، و واکسن آنفولانزا است.

قرص پردنیزولون چیست

پردنیزولون (Prednisolone) جزو دسته‌ای از داروها است که به آن‌ها استروئید یا کورتیکواستروئید می‌گویند. این داروها در بین مردم به کورتون هم معروف هستند. پردنیزولون مانند دیگر استروئیدها مانع از ترشح موادی در بدن می‌گردد که موجب بروز التهاب می‌شوند. پس پردنیزولون یک داروی ضدالتهابی است. این دارو انتشار سریع در عضلات کبد، پوست، روده‌ها و کلیه‌ها دارد. در کبد متابولیزه می‌شود و عمدتا در ادرار دفع می‌شود. علاوه بر این پردنیزولون برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می شود. این دارو همچنین در درمان علامتی اختلالات آلرژیک التهابی و در جهت سرکوب کردن سیستم ایمنی استفاده می‌شود. متیل پردنیزولون در هیپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیه، ادم مغزی و بیماری‌های روماتیسمی نیز مؤثر است.

مشخصات قرص پردنیزولون

پردنیزولون (به انگلیسی: Prednisolone) رده درمانی: گلوکوکورتیکوئید اشکال دارویی: آمپول٬ قرص است

موارد مصرف قرص پردنیزولون

پردنیزولون دارای خواص ضدالتهابی و اثر سرکوب دستگاه ایمنی بدن را دارد. پردنیزولون کمک می‌کند تا تورم، قرمزی، خارش، و واکنش‌های حساسیتی کاهش یابند. همچنین در درمان بیماری‌های گوناگونی مانند نفروتیک٬ آسم، آرتریت، مشکلات پوستی، حساسیت شدیدکاربرد دارد.این دارو باید بعد غذا مصرف شود. درهنگام مصرف این دارو باید مصرف سدیم کم شود ومصرف پتاسیم افزایش پیدا کند. آرتریت بیماری‌های خونی سرطان اختلالات کبدی، کلیوی و ریوی برخی بیماری‌های چشمی حساسیت و آلرژی‌های شدید اختلالات ناشی از سیستم ایمنی

مکانیسم اثر قرص پردنیزولون

مکانیزم ان به این گونه است که پردنیزولون با پیوند غیر قابل برگشت به گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئید نوع آلفا و بتا عمل می‌کند. گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئید نوع آلفا و بتا تقریباً در سراسر بافت‌های بدن وجود دارند. اگر شما به پردنیزولون حساسیت دارید، و یا اگر شما یک عفونت قارچی در هر نقطه از بدن خود دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. درمان استروئیدی می تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند و باعث سهولت ابتلای شما به دریافت یک عفونت شود و یا باعث بدتر شدن عفونتی که در حال حاضردارید، شود. با دکتر خود در مورد هر بیماری یا عفونت شما در عرض چند هفته گذشته تا به حال، اطلاع دهید.

مقدار مصرف قرص پردنیزولون

این دارو از راه خوراکی به راحتی جذب می‌‌شود. اوج اثر قرص پردنیزولون طی حدود یک الی دو ساعت حاصل می‌‌گردد. به منظور مصرف این دارو در ابتدا مقدار ۱۰ الی ۲۰ میلی‌گرم در روز و در صورت شدت یافتن بیماری میزان مصرف آن به ۶۰ میلی‌گرم در روز افزایش می‌یابد. بهتر است دارو در هنگام صبح و بعد از صبحانه مصرف شود. توجه: به شما توصیه می‌شود تا دوز داروی خود را به بیش از دوز تجویز شده برای شما افزایش ندهید. این کار شما را مستعد عوارض جانبی ناخواسته این دارو می‌کند. همچنین به شما توصیه می‌شود تا داروی خود را بدون مشورت با پزشک خود قطع یا کاهش ندهید. قطع ناگهانی این دارو ممکن است موجب بدتر شدن بیماری زمینه‌ای شما گردد. همچنین ممکن است به دنبال قطع ناگهانی این دارو دچار علایمی نظیر ضعف، کاهش وزن، تهوع، درد عضلانی، سردرد و گیجی گردید.

عوارض جانبی قرص پردنیزولون

عوارض گوارشی، بثورات جلدی٬ پوکی استخوان، افزایش فشار خون، واکنشهای آلرژیک، عفونتهای موضعی یا سیستمیک، سندرم کوشینگ، ادم، آتروفی بافتی، زخم یا خارش در محل تزریق، علائم التهاب و تاخیر در بهبود زخمها، تهوع٬ افزایش وزن سریع و اختلالات قاعدگی در زنان،معده درد

نکاتی در مورد مصرف قرص پردنیزولون

از عوارض مصرف پردنیزولون چاقی است. متاسفانه عده‌ای از افراد تحت تاثیر اطلاعات نادرست از این دارو برای چاق شدن خود استفاده می‌کنند و موجب بروز عوارض زیادی مانند پوکی استخوان و سیاه شدن سر استخوان ران برای خود می‌گردند. این دارو می‌تواند موجب افزایش سطح قند خون شما و بدتر شدن بیماری دیابت شما گردد، بنابراین در صورتی که به دنبال مصرف این دارو دچار علایم قند خون بالا نظیر افزایش دفعات ادرار و همچنین افزایش مصرف مایعات شدید به پزشک خود مراجعه کنید. اگر به پردنیزولون حساسیت داشته و یا اگر در هر جایی از بدن عفونت قارچی دارید نباید از پردنیزولون استفاده کنید. این دارو هنگامی که همراه سایر داروهای رقیق‌کننده خون از قبیل کلوپیدوگرل، وارفارین، کلگزان و انوکساپارین مصرف می‌شود می‌تواند احتمال خونریزی ناشی از آن‌ها را افزایش دهد. بنابراین در مصرف این دارو با داروهای رقیق‌کننده خون محتاط باشید. در صورتیکه تحت استرس قرار بگیرید نیاز بدن شما به آن بیشتر می‌شود. در این موارد باید مصرف پردنیزولون را به پزشک اطلاع دهید. مصرف طولانی مدت این دارو می‌تواند شما را مستعد پوکی استخوان نماید. بنابراین مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین D و کلسیم و مصرف محصولات حاوی آن‌ها نظیر لبنیات و سبزیجات با برگ تیره بسیار توصیه می‌شود. مصرف پردنیزولون موجب ضعیف شدن دفاع ایمنی بدن شما می‌شود. مصرف این دارو موجب می‌شود شما زودتر دچار بیماری عفونی شوید و یا اگر عفونتی در جایی از بدن دارید شدت آن بیشتر شود. بنابراین از تماس نزدیک با افرادی که بیماری عفونی واگیردار دارند اجتناب کنید. مصرف قرص پردنیزولون در دوران بارداری تنها در صورتی مجاز است که جایگزینی برای برای آن وجود ندارد و مصرف آن الزامی است چراکه می‌تواند برای جنین عوارضی به همراه داشته باشد. در صورتی که شما حین استفاده از این دارو باردار شده اید یا قصد بارداری دارید، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید و با وی درباره مصرف این دارو مشورت نمایید. برای مصرف این دارو در دوران شیردهی نیاز به مطالعات بیشتر وجود دارد با این حال مصرف آن در این دوران توصیه نمی‌شود و منع مصرف دارد.اگر موارد زیر را داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید : تاری دید، درد چشم، و یا دیدن هاله در اطراف چراغ؛ تورم، افزایش وزن سریع، احساس تنگی نفس؛ افسردگی شدید، احساس شادی یا غم شدید، تغییرات در شخصیت و یا رفتار، تشنج؛ مدفوع خونی یا قیری رنگ، سرفه خونی؛ پانکراتیت (درد شدید در قسمت فوقانی معده و گسترش به پشت، تهوع و استفراغ، ضربان قلب سریع). سطوح کم پتاسیم در خون (گیجی، ضربان قلب ناهموار، تشنگی شدید، افزایش ادرار، ناراحتی پا، ضعف عضلانی و یا احساس لنگی)؛ فشار بالا و خطرناک خون (سردرد شدید، تاری دید، وزوز در گوش خود، اضطراب، سردرگمی، درد قفسه سینه، تنگی نفس، ضربان قلب ناهموار، تشنج).

مصرف قرص پردنیزولون در بارداری و شیردهی

– در صورت بارداری ،اقدام به بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف قرص پردنیزولون

– مصرف دارو را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف نمایید . – در صورتی که پردنیزولون یک نوبت در روز تجویز شده باشد ، بهترین زمان مصرف آن صبح ها بعد از صبحانه می باشد . – بهتر است پردنیزولون همراه یا پس از غذا مصرف شود زیرا مصرف غذا به کاهش عوارض گوارشی ناشی از این دارو کمک می کند . – قرص های روکشدار با عنوان ( Enteric Coated ) به صورتی طراحی شده اند که داخل روده باز می شوند لذا می توانید آن ها را قبل یا پس از غذا مصرف نمایید . اما لازم است جهت جلوگیری به آسیب روکش، این قرص ها بطور کامل بلعیده شوند و از جویدن یا خرد کردن آنها خودداری شود . همچنین مصرف داروهای معده و شربت های ضد اسید معده با این نوع قرص ها باید حداقل ۲ساعت فاصله داشته باشد . – برخی از قرص های پردنیزولون را می توان در آب حل نمود لذا در صورتی که با بلع قرص مشکل دارید ، در مورد حل کردن دارو از داروساز خود مشورت دریافت نمایید . – طول درمان با این دارو باتوجه به شرایط و بیماری شما کوتاه مدت یا بلند مدت می باشد . لذا مصرف دارو را تا زمانی که پزشک توصیه کرده است ادامه دهید . – در صورتی که درمان با این دارو بیش از ۳ هفته برای شما تجویز شده باشد ، قطع ناگهانی آن می تواند عوارضی در بر داشته باشد . لذا قطع دارو باید زیر نظر پزشک و به صورت تدریجی انجام شود . _در صورت فراموشی یک نوبت دارو بلافاصله آن را مصرف نمایید اما از دوبرابر کردن مقدار دارو در یک نوبت جداً خودداری نمایید.

عوارض قرص پردنیزولون

‎با وجود این که مصرف این دارو برای بسیاری از بیماری ها حیاتی می باشد و فواید آن برای بیمار بیشتر و ارزشمندتر است، اما عوارض دارویی متنوعی نیز می تواند با مصرف این دارو ایجاد شود که در صورت عمل به توصیه های پزشک و داروساز خود و پیگیری های منظم می توانید آن ها را کنترل نمایید . – عوارض گوارشی مانند دل درد ، سو ٔهاضمه یا تهوع با مصرف کورتیکواستروئید های خوراکی بسیار شایع می باشد که با مصرف دارو همراه یا پس از یک وعده غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پر چرب و پر ادویه می توان آن ها را کاهش داد. اما در صورتی که تهوع و استفراغ ادامه دار باشد و استفراغ محتوی خون باشد حتماً باید به پزشک خود مراجعه نمایید . – تغییر در خلق و خو و رفتار ، خصوصاً در ابتدای درمان ممکن است رخ دهد.در مورد افکار و نگرانی های خود با پزشکتان و یا مشاورتان صحبت نمایید . – در صورت اختلال در خواب ، احساس گیجی، ابتلا به عفونت ، ضعف ماهیچه ای ، خستگی و قاعدگی نامنظم حتماً با پزشک خود صحبت کنید . – مصرف طولانی مدت پردنیزولون نیاز به پیگیری های مناسب ، انجام آزمایشات خونی ، استخوانی و… به صورت دوره ای دارد تا بتوان از عوارض ناخواسته ی مصرف طولانی مدت این دارو ها جلوگیری کرد یا آنها را کنترل نمود لذا در صورتی که این دارو طولانی مدت برای شما تجویز شده است ، ارتباط خود با پزشکتان را قطع نکنید. -افزایش وزن یکی از عوارض شایع مصرف کورتیکواستروئید ها می باشد که اتفاقاً برخی سودجویان از آن در داروهای چاق کننده استفاده می کنند یا بصورت مستقیم جهت افزایش وزن توسط افراد استفاده می شود اما باید بدانید که این افزایش وزن در واقع ناشی از ورم و افزایش مایعات بدن می باشد و طبیعتاً ماندگار نمی باشد ضمن اینکه مصرف این دارو برای افزایش وزن،سایر عوارض کورتیکواستروئید هامانند پوکی استخوان و ضعف ایمنی را نیز در بر دارد .

مصرف قرص پردنیزولون در کودکان

تجویز قرص پردنیزولون به کودکان زیر سه سال اکیدا ممنوع است و برای کودکان بالای سه سال با دوز بسیار کمتر زیر نظر پزشک مصرف دارو بلا مانع است و انجام می‌شود. این تجویز با توجه به وزن، قد و سن کودک صورت می‌گیرد.

قطع ناگهانی قرص پردنیزولون

قطع ناگهانی پردنیزولون باعث کمبود ناگهانی این ماده در بدن و التهاب مجدد می‌شود؛ در این حالت ناراحتی‌های التهابی بروز مجدد می‌یابد از این جهت قطع ناگهانی دارو توصیه نمی‌شود.

بیشتر بخوانید : قرص پرگابالین ♥ قرص پاراستامول ♥ قرص پنتوپرازول ♥ قرص پانادول قرص پروژسترون

  • کاظم زارع

قرص اسپیرونولاکتون

چهارشنبه, ۲۸ آذر ۱۳۹۷، ۰۱:۴۳ ب.ظ

قرص اسپیرونولاکتون

قرص اسپیرونولاکتون ,قرص اسپیرونولاکتون برای ریزش مو,قرص اسپیرونولاکتون برای جوش,قرص اسپیرونولاکتون برای چیست,قرص اسپیرونولاکتون و لاغری,قرص اسپیرونولاکتون 100,قرص اسپیرونولاکتون 25,قرص اسپیرونولاکتون برای موهای زائد

قرص اسپیرونولاکتون

توضیحاتی در مورد قرص اسپیرونولاکتون

از موارد مصرف این قرص این است که اسپیرونولاکتون جهت درمان ادم(در اصطلاح علمی ورم اندام ها)در اثر بیماری های کبدی،مشکلات کلیوی یا نارسایی قلبی تجویز می شود. ورم یا ادم وقتی اتفاق می افتد که مایع از میان سلول های عروق خونی خارج می شود و به فضای بین سلول ها وارد می شود.این مساله باعث متورم شدن بافت سلولی در ریه ها ،پا یا مچ می شود. این عارضه در ریه تنفس را با مشکل مواجه می کند یا پاها را متورم و سنگین می کند. اسپیرونولاکتون با افزایش حجم ادرار ،دفع آب را افزایش می دهد و در نتیجه ورم کاهش می یابد. این دارو همچنین در موارد دیگری مانند افزایش آلدوسترون در بدن و برخی مشکلات دیگر مانند پرمویی(هیرسوتیسم) و برخی از اختلالات هورمونی زنان کاربرد دارد. اسپیرونولاکتون یک داروی ادرار آور حافظ پتاسیم می باشد و برخلاف سایر داروهای ادرار آور این دارو سبب کاهش پتاسیم بدن بیمار نمی شود. این دارو به تنهایی یا همراه با داروهای ادرار آور در یک محصول موجود می باشد.بطور مثال لاسیکتون یک داروی ترکیبی از فروزماید و اسپیرونولاکتون می باشد.این محصولات ترکیبی ،تعداد قرص مصرفی در روز را کاهش می دهند و دارودرمانی را تسهیل می نمایند.اگر قصد مصرف قرص اسپیرونولاکتون را دارید بهتر است با اطلاعات دارویی آن آشنایی کافی داشته باشید. هر دارویی اگر درست مصرف نشود ممکن است عوارض ناخواسته‌ای را به فرد تحمیل کند.

علت مصرف قرص اسپیرونولاکتون

قرص اسپیرونولاکتون به لاتین Spironolactone جهت درمان لنف ادم یا همان ورم اندام‌ها در اثر بیماری‌های کبدی، مشکلات کلیوی یا نارسایی قلبی توسط متخصص تجویز می‌شود

آشنایی با قرص اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون (به انگلیسی: Spironolactone) نام تجارتی: آلداکتون٬ کانرنول٬ لوویون طبقه بندی فارماکولوژیک: دیورتیک نگهدارنده پتاسیم، آنتاگونیست آلدوسترون. طبقه بندی درمانی: درمان خیز، ضد هایپرتانسیون

مصرف قرص اسپیرونولاکتون

نقش ان این است که اسپیرونولاکتون به عنوان داروی کمکی در کنترل حالات خیزدار (مانندنارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک که اغلب با زیادی ثانویه آلدوسترون همراه است) و خیز بدون علت مشخص و به عنوان داروی کمکی در درمان فشار خون بالا همراه با افزایش آلدوسترون یا بدون آن، به ویژه درمواردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد، مصرف می شود. اسپیرونولاکتون برای تشخیص و درمان افزایش اولیه آلدوسترون و پیشگیری یادرمان کمی پتاسیم خون (در بیمارانی که سایر اقدامات کافی نباشد) مصرف می شود. این دارو در درمان پرمویی بدن در زنان نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

مصرف قرص اسپیرونولاکتون در بارداری

_در صورت بارداری یا قصد باردار شدن و یا شیردهی،مشکلات کلیوی و غدد آدرنال (فوق کلیوی) ،پزشک خودرا مطلع نمایید. _سابقه ی هرگونه حساسیت دارویی را به پزشک خود اعلام کنید. -از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.

مقدار مصرف قرص اسپیرونولاکتون

_مقدار مصرف روزانه ی این دارو از 25 تا 200 میلی گرم بسته به شرایط و نیاز بیمار در روز می تواند متفاوت باشد لذا دارو را دقیقا مطابق با تجویز پزشک خود مصرف کنید و از کم یا زیاد کردن آن خودداری نمایید. _بهترین زمان مصرف دارو همراه یا پس از غذا می باشد . در صورتی که یک بار در روز تجویز شده باشد بهتر است صبح ها پس از صبحانه مصرف شود.در صورتی که بیشتر از یک نوبت در روز تجویز شده باشد،بهتر است دوز دوم پیش از غروب (6 بعد از ظهر) مصرف شود تا افزایش ادرار موجب برهم زدن خواب بیمار نشود. _در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو به محض یادآوری ،آن را مصرف نمایید اما در صورتی که از ساعت 6 عصر گذشته باشد ،دارو را مصرف نکنید و نوبت بعدی را طبق برنامه قبلی مصرف نمایید.

موارد و طریقه مصرف قرص اسپیرونولاکتون

۱-درمان خیز ناشی از سیروز کبدی، سندرم نفروتیک و نارسایی قلبی،و ریزش مو دربالغین : روزانه ۲۵ تا ۲۰۰ میلی گرم منقسم در ۳ دوز [۲ تا ۴ دوز] تا حداقل ۵ روز و ادامه با ۷۵ تا ۴۰۰ میلی گرم در روز در ۲ تا ۴ دوز منقسم. در کودکان شروع با ۱ تا ۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در روز به صورت دوز واحد یا منقسم در ۲ تا ۴ دوز و تنظیم دوز بعد از ۵ روز : دوز را می‌توان تا ۳ برابر مقدار شروع آن افزایش داد. (همگی موارد فوق به صورت PO یا خوراکی) ۲- درمان هایپرتانسیون، دربالغین : شروع با ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در روز به صورت PO به صورت دوز واحد یا منقسم در ۲ تا ۴ دوز برای حداقل دو هفته و سپس تنظیم دوز هر دو هفته یک بار تا ۲۰۰ میلی گرم در روز به صورت دوز نگهدارنده MD برحسب نیاز بیمار. در کودکان شبیه درمان خیز و آسیت (در بالا ذکر گردید) ۳- درمان هیپوکالمی ناشی از دیورتیکها، در بالغین : ۲۵ تا ۱۰۰ میلی گرم روزانه به صورت PO ۴- تشخیص هیپرآلدوسترونیسم اولیه ، ۴۰۰ میلی گرم در روز در ۲ تا ۴ دوز منقسم در ۳ تا ۴ هفته (آزمون طولانی مدت) یا ۴ روز (آزمون کوتاه مدت) ۵- درمان هیپرآلدوسترونیسم اولیه در بالغین ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در روز در ۲ تا ۴ دوز منقسم قبل از جراحی

نکاتی در مورد مصرف قرص اسپیرونولاکتون

مصرف این دارو را باید حتی بعد از احساس بهبودی ادامه دهید. قرص اسپیرونولاکتون را بهتر است همراه با غذا و یا بعد از وعده غذایی خود مصرف کنید. از آنجا که این دارو می‌تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید. در صورت بارداری در صورت وجود مشکلات کلیوی و غدد آدرنال (فوق کلیوی)، پزشک خود را مطلع نمایید. سابقه هرگونه حساسیت دارویی را به پزشک خود اعلام کنید. در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو به محض یادآوری، آن را مصرف نمایید اما در صورتی که از ساعت 6 عصر گذشته باشد، دارو را مصرف نکنید و نوبت بعدی را طبق برنامه قبلی مصرف نمایید. به علت اینکه اسپیرونولاکتون حافظ پتاسیم در بدن می‌باشد درصورت مصرف طولانی با دوز بالا، مصرف غذاهای غنی از پتاسیم را مانند نمک‌های حاوی پتاسیم یا کم سدیم، هندوانه، سیب زمینی، موز، سویا، کدو حلوایی، آلو و… را محدود کنید تا سطح پتاسیم خون افزایش نیابد. مصرف این دارو در خانمها ممکن است موجب تغییرات در دوره ماهانه و تغییرات هورمونی مربوط به آن از جمله نامنظم شدن قاعدگی، ریزش موهای زاید، دل پیچه، تغییر خلق و خو، قرمزی پوست و… شود. در صورتی که این مشکلات برای شما بوجود آمد، به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف داروی اسپیرنولاکتون بر روی جنین، خصوصا جنین پسر عوارض بدی می‌تواند داشته باشد. لذا حتما باید حداقل 3 ماه پیش از بارداری قطع شود. بنابراین خانم‌ها در سنین باروری که تحت درمان با این دارو می‌باشند باید یک روش موثر پیشگیری از بارداری طبق نظر پزشک خود در پیش بگیرند. تا مشخص شدن پاسخ به دارو، از انجام فعالیت‌های مخاطره‌آمیز، مانند رانندگی، خودداری کنید. بیماران سالخورده به اثر مدر دارو مستعدتر بوده و برای جلوگیری از ترشح بیش از حد ادرار ممکن است به مقادیر کمتر دارو احتیاج داشته باشند. شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمی‌شود. این دارو می‌تواند نتایج غیر معمولی را با آزمایش‌های پزشکی خاص ایجاد کند. به هر دکتری که مراجعه می‌کنید بگویید از قرص اسپیرونولاکتون استفاده می‌کنید. از جایگزین‌های نمکی یا محصولات لبنی کم سدیم حاوی پتاسیم استفاده نکنید. این محصولات می‌توانند باعث افزایش سطح پتاسیم شما در هنگام مصرف اسپرینولاکتون شوند. نمک زیاد بدن باعث حفظ آب در بدن می‌شود، که ممکن است اثر بخشی این دارو را کاهش دهد.

مضرات قرص اسپیرونولاکتون

احساس خستگی،گیجی ، خواب آلودگی و تهوع از عوارض شایع این دارو می باشد که با مصرف وعده های غذایی سبک و محدود کردن غذاهای چرب و پر ادویه می توان آن را کاهش داد. -بدلیل اینکه این دارو ممکن است کمی خواب آورباشد،تا زمانی که اثر خواب آوری آن را احساس می کنید از رانندگی و کارهایی که نیاز به احتیاط بیشتری دارند خودداری نمایید. _مصرف این دارو در خانمها ممکن است موجب تغییرات در دوره ماهانه و تغییرات هورمونی مربوط به آن از جمله نا منظم شدن قاعدگی ،ریزش موهای زاید،دل پیچه ،تغییر خلق وخو ،قرمزی پوست و… شود.در صورتی که این مشکلات برای شما بوجود آمد،به پزشک خود اطلاع دهید. _مصرف داروی اسپیرنولاکتون بر روی جنین ،خصوصا جنین پسر عوارض بدی می تواند داشته باشد.لذا حتما باید حداقل 3 ماه پیش از بارداری قطع شود.به این دلیل خانم ها در سنین باروری که تحت درمان با این دارو می باشند باید یک روش موثر پیشگیری از بارداری طبق نظر پزشک خود در پیش بگیرند.

موارد منع مصرف قرص اسپیرونولاکتون

حساسیت مفرط به دارو، آنوری، نارسایی کلیه (حاد و مزمن) و به طور کلی در اختلالات شدید کلیوی، نفروپاتی دیابتی، مصرف همزمان با سایر دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم یا با ترکیبات پتاسیم، پتاسیم سرم بالاتر از ۵٫۵ میلی اکی والان در لیتر (هیپرکالمی)

چگونگی مصرف قرص اسپیرونولاکتون

داروی اسپیرونولاکتون را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید . راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو را در دوز های بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید. در حین استفاده از این دارو، شما ممکن است نیاز به انجام آزمایش‌های مکرری داشته باشید. این دارو می‌تواند باعث نتایج غیر معمول در آزمایش‌های پزشکی خاصی شود. در این مورد به پزشک معالج خود درباره استفاده از این دارو بگویید. اگر شما نیاز به عمل جراحی دارید، ممکن است که نیاز به توقف مصرف این دارو برای زمان کوتاهی داشته باشید. هر پزشک یا جراحی که قرار است شما را عمل کند باید از مصرف تاموکسیفن توسط شما مطلع باشد. اگر شما تحت درمان برای فشار خون بالا هستید، استفاده از این دارو را حتی اگر شما احساس بهبودی کردید، ادامه دهید. فشار خون بالا اغلب بدون علامت است. شما ممکن است نیاز به استفاده از داروهای ضد فشار خون برای بقیه عمر خود، داشته باشید.

شرایط نگهداری قرص اسپیرونولاکتون

این دارو را در دمای اتاق به دور از گرما ، نور خورشید و یا رطوبت نگهداری کنید.

تداخلات دارویی با قرص اسپیرونولاکتون

مصرف این دارو با داروهای دیگر که ممکن است شما را دستخوش سرگیجه کند یا فشار خون شما را کاهش می‌دهد، می‌تواند این اثرات را بدتر کند. قبل از مصرف اسپیرونولاکتون با یک داروی مخدر درد، یک داروی شل کننده‌ی عضلانی، یا داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب یا تشنج، با دکتر خود مشورت کنید. دیگر داروها که ممکن است مصرف بیش از حد آنها با مصرف اسپیرونولاکتون تداخل داشته باشند، داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و داروهای گیاهی هستند. به دکتر یا هر مراقب سلامت شما، در مورد تمام داروهای مصرفی فعلی خود و یا داروهایی که شروع و یا متوقف کرده‌اید ، اطلاع دهید.

قرص اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون نتایج سنجش غلظت 17- هیدروکسی کورتیکواستروئید ادرار و پلاسما به روش فلوئورومتری را تغییر می‌دهد و ممکن است موجب افزایش کاذب دیگوکسین سرم در آزمون رادیوایمونواسی شود.سال گذشته صورتم جوش های زیادی زد ,به دکتر زنان مراجعه کردم و گفتم که پریودهای نامنظمی همراه بادرد شدید و حالت تهوع دارم. دور سینه و ناف وچانه ام موهای زائد وجود دارد. دکتر با گرفتن آزمایش و سونوگرافی و فهمیدن اینکه مشکلی ندارم و تنها هورمون مردانه دارم قرص ضدبارداری و اسپیرونولاکتون را برایم تجویز کرد. به مدت نه ماه مصرف کردم. جوش هایم خیلی خوب شد,اما ادامه ندادم,دوباره جوش زدم. چکار باید بکنم ,به محض اینکه ازدواج کردم این قرص هارا قطع کردم چون ترسیدم ضرری برای باردار شدن در آینده داشته باشد. لطفا کمکم کنید,ایا این قرص ها ضرر دارد؟ پاسخ: با این شرح حال طیف سندرم های مقاومت به انسولین ( مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک) مطرح است. این بیماری با 3 معیار تشخیص داده می شود: 1) عدم تخمگذاری مزمن (خونریزی های نامنظم و یا قطع خونریزیی) 2) شواهد بالینی ازدیاد هورمون آندروژن (پرمویی، آکنه، ریزش مو هورمونی) 3) رد سایر اختلالات مانند افزایش پرولاکتین، اختلالات تیرویئد و CAH(هایپرپلازی مادرزادی آدرنال). اغلب قاعدگی های نامنظم کمی پس از منارک (شروع قاعدگی) شروع شده و همراه با افزایش وزن پیشرونده اند. در سونوگرافی نیز فولیکولهای کوچک متعدد مشاهده می شود. در این افراد اختلالات تحمل گلوکز بیشتر است (احتمال ابتلا به دیابت). در صورت شدید بودن پرمویی و یا شروع بیماری از زمان منارک احتمال CAH(هایپرپلازی مادرزادی آدرنال) می باشد که ناشی از کمبود یک آنزیم است. باید جهت اثبات از تست تحریکی ACTH استفاده کرد. درمان: درمان براساس تمایل بیمار برای بارداری تعیین می شود. اگر تمایل به بارداری باشد و بیمار باردار نشود باید تحت القای تخمک گذاری قرار گیرد و در افرادی که تمایلی به بارداری ندارند هدف از درمان برقراری سیکل های منظم و جلوگیری از ایجاد سرطانهای ناشی از اختلالات هورمون است. و همچنین جلوگیری از دیابت، کاهش پیشرفت پرمویی و کاهش خطر بیماری های قلبی و عروقی. تخمدانهای پلی کیستیک یک بیماری مزمن است که قسمت های مختلفی از بدن شامل تخمدان ، پوست و مو و غدد داخلی درگیر هستند و درمان قطعی نداردولی کاهش وزن و ورزش منظم روزانه (پیاده روی سریع روزی 40 دقیقه) توصیه می شود. درکاهش علائم موثر است. دارو باید طبق نظر پزشک متخصص تجویز و مصرف شود. این بیماری در صورت عدم درمان سبب کاهش قدرت باروری می شود. در کل توصیه می شود وزن مناسب داشته باشید و ازدواج و بارداری تا حد امکان به تعویق نیافتد!(تبیان)

بیشتر بخوانید : قرص آسنترا ♥ قرص آهن ♥ قرص امگا 3 ♥ قرص ادیوس قرص آتورواستاتین

  • کاظم زارع

اسهال مزمن و درمان آن

سه شنبه, ۲۷ آذر ۱۳۹۷، ۱۲:۳۸ ب.ظ

اسهال مزمن و درمان آن

اسهال مزمن و درمان آن ، درمان اسهال مزمن ، درمان خانگی اسهال مزمن ، درمان گیاهی اسهال مزمن ، درمان اسهال مزمن در کودکان

اسهال مزمن و درمان آن ، درمان اسهال مزمن ، درمان خانگی اسهال مزمن ، درمان گیاهی اسهال مزمن 

بیماری اسهال مزمن

توجه داشته باشید که اسهال به خودی خود یک بیماری نیست و بیشتر نشانه ای از مسائل دیگر محسوب می شود. با توجه به علت شکل گیری اسهال، تغییر در رژیم غذایی می تواند تاثیر فوق العاده ای بر جلوگیری و درمان اسهال داشته باشد. اسهال یکی از شایع‌ترین اختلالات گوارشی است که هر فردی در طول عمر خود به آن مبتلا شده و اغلب در تابستان شیوع بیشتری دارد. اسهال علل مختلفی دارد و می‌تواند خفیف یا حاد باشد و در برخی مواقع کشنده. کهنسالان و کودکانی که دچار این اختلال گوارشی می‌شوند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.همه‌ی ما در طول زندگی‌مان، حتما دچار اسهال شده‌ایم که علائم شایعی مثل مدفوع آبکی، دل‌پیچه و نفخ شکم دارد. اسهال اغلب راهی است که بدن با اختلالات دستگاه گوارشی برخورد می‌کند. اسهال حاد بیش از ۲ هفته طول می‌کشد و می‌تواند علل مختلفی داشته باشد.در این مطلب از سایت جسارت به اسهال مزمن و درمان آن می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.دقت داشته باشید که اسهال مزمن و کاهش وزن از هم جدا نمی شوند

اسهال مزمن

به طور کلی اسهال می تواند به صورت حاد یا مزمن طبقه بندی شود.اسهال حاد به طور معمول در نتیجه یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا انگلی شکل می گیرد. این نوع اسهال می تواند برای چند ساعت تا چند روز طول بکشد و در بیشتر موارد بی نیاز از درمانی خاص به خودی خود درمان می شود.اسهال مزمن به طور معمول چهار هفته یا بیشتر می تواند به طور مداوم یا آغاز-توقف طول بکشد. بیماری های مختلف مانند سلیاک، سندرم روده تحریک پذیر و بیماری التهابی روده می توانند دلیل آن باشند. در این مطلب بر روش های درمانی برای اسهال مزمن متمرکز خواهیم بود.سندرم روده تحریک پذیر و عدم تحمل غذایی یکی از شایع‌ترین دلایل اسهال مزمن در کشورهای غربی هستند. سندرم روده تحریک پذیر در اشکال مختلف شامل یبوست، اسهال و یا ترکیبی از هر دو نمایان می شود. خوشبختانه امکان مدیریت حالت اسهال سندرم روده تحریک پذیر از طریق ایجاد تغییرات در رژیم غذایی مانند دنبال کردن یک رژیم غذایی کم FODMAP وجود دارد.FODMAPها کربوهیدارت هایی طبیعی موجود در مواد غذایی از جمله میوه ها، غلات و حبوبات هستند که می توانند زمینه ساز اسهال و مشکلات مرتبط با گوارش در افراد حساس شوند. حدف FODMAPها از رژیم غذایی تنها روش علمی اثبات شده برای مدیریت سندرم روده تحریک پذیر است.روند سیستماتیک دیگر برای شناسایی موارد دیگر عدم تحمل غذایی نیاز است. باید سوابق مصرف مواد غذایی و نشانه های ایجاد شده را یادداشت کنید و از نظارت و مشاوره یک متخصص تغذیه استفاده کنید.

درمان اسهال مزمن

در صورتی که اسهال بیش از دو روز به طول کشید، یا با تب بالا و از دست دادن پنج درصد کل آب بدن یا دفع خون همراه شود، هرگز خوددرمانی توصیه نمیشود و فورا به پزشک مراجعه کنید.ممکن است اسهال باعث از دست دادن مقدار زیادی از آب و املاح بدن شود. در این شرایط، دهان خشک شده و چشم ها گود می‌افتند. ضعف، کاهش میزان دفع ادرار و سرگیجه نیز از علائم دیگر اسهال هستند. بنابراین جایگزینی آب از دست رفته برای افراد مبتلا به اسهال، خصوصا در اطفال، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این گونه موارد می‌توان با نوشیدن انواع مایعات و یا استفاده از محلول های خوراکی نظیر ORS (او آر اس)، آب و املاح از دست رفته در بیماری اسهال را جبران کرد.در صورت عدم دسترسی به پودر بسته بندی شده ORS ، می‌توان از دستور زیر برای تهیه آن برای درمان اسهال استفاده کرد:-دو قاشق مرباخوری شکر-یک قاشق چایخوری نمک-نصف قاشق چایخوری جوش شیرین-چهار لیوان آب جوشیده سرد شده و یا آب میوهتمامی مواد بالا را با هم مخلوط کرده و در پارچ بریزید و در یخچال قرار دهید تا خنک شود، به خصوص برای بچه ها حتما خنک کنید تا بتواند آن را بخورد.

اسهال مزمن و درمان آن با زنجبیل

در حالی‌که بسیاری از افراد می‌دانند زنجبیل برای برخی مشکلات گلو و صدا استفاده می‌شود، بیش‌تر آن‌ها نمی‌دانند برای مشکلات شکم هم به کار می‌رود. علاوه‌بر اسهال، می‌تواند برای تسکین گرفتگی و درد شکم هم استفاده شود.ابتدا یک تکه‌ی کوچک زنجبیل برداری. می‌توانید آن را رنده کنید، خیلی خوب رنده می شوند. آن را با یک قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید و بخورید.یادتان باشد اگرچه ممکن است طعم آن کمی برایتان قوی باشد، از نوشیدن آب خوددای کنید تا اثرات مثبت آن را به راحتی احساس کنید.توجه: برای کسانی که زنجبیل تند نمی‌خورند، پودر زنجبیل هم می‌تواند استفاده شود. بعد از مصرف مقدار کمی از این پودر آب ننوشید.

درمان اسهال مزمن با چای بابونه

اگرچه تمام انواع چای روی بدن اثرگذار هستند، یک نوع چای برای تسکین دردهای ناشی از اسهال استفاده می‌شود و آن چای بابونه است. نکته‌ی عالی درباره‌ی این چای آن است که بخش‌های ناراحت دستگاه گوارش را تسکین می‌دهد و هرچه سریع‌تر اسهال متوقف می‌شود.ظرف چند دقیقه چای بابونه را با آب داغ دم کنید. برای آن‌که طعم بهتری بگیرد، مقداری آب لیمو به ان اضافه کنید.هم چنین، در صورتی که دوست ندارید در چای بابونه‌تان آب‌لیمو بریزید، شاید بهتر باشد آب لیمو را در یک لیوان آب بریزید و بخورید. این کار به تسکین دردهای اسهال کمک می‌کند.

اسهال مزمن و درمان آن با سوپ هویج

سوپ هویج یک غذای پرحجم است و اثرات ضددرد دارد. سوپ هویج به ویژه برای کودکان که از اسهال رنج می برند، مفید است زیرا مواد غذایی ضروری را که در اثر اسهال از بین رفته اند، فراهم می کند.500 گرم هویح را بشویید و ریز کنید.هویج را با بیش از نیم فنجان آب در حدود 15 دقیقه بپزید.مایع را تخلیه کنید.کمی نمک اضافه کنید.هنگامی که از اسهال رنج می برید، روزانه این سوپ را به صورت تازه مصرف کنید.

سیب برای درمان اسهال مزمن

یکی از محبوب ترین میوه ها در جهان است. این میوه غنی از مواد مغذی گیاهی و برخی از آنتی اکسیدان ها است که می تواند سلامت را تقویت و از برخی بیماری هایی مانند اسهال جلوگیری کند. سیب را می توان در تولید سیب، خوردن غذاهای خام و یا پخت و پز خوشمزه استفاده کرد. سیب فیبر بالا است و متعلق به رژیم BRAT ذکر شده در بالا است. سیب تازه واقعا در تامین فیبر و تسکین درد معده مفید است. شما می توانید سیب را به راحتی هضم کنید و قندهای طبیعی، مواد مغذی و پکتین بیشتری دریافت کنید. شما می توانید هر روز 2-3 سیب برای سرعت بخشیدن به روند بهبود و خلاص شدن از اسهال را بطور کوتاه استفاده کنید.

اسهال مزمن و درمان آن با کدو تنبل

یک فنجان کدو تنبل دو بار در روز داشته باشید. ین را برای دو تا سه روز تکرار کنید تا از اسهال تسکین پیدا کنید. الیاف محلول موجود در کدو باعث تقویت مدفوع می شوند . کدو تنبل نیز دارای سطوح بالاتری از پتاسیم است و خوردن آن مایعات بدن با الکترولیت ها را دوباره پر می کند.

 

غذاهایی که می توانید در هنگام اسهال بخورید

در صورتی که اسهال دارید خوردن غذاهای خاص می تواند به کاهش علائم اسهال کمک کند. مواد غذایی کم فیبر که به سفت شدن مدفوع کمک می کند، مصرف کنید. این غذاها عبارتند از: موز ، برنج (سفید) ،سیب زمینی،نان تست.سایر غذاهایی که معمولا هنگام اسهال خوب هستند عبارتند از: بلغور جو دوسر،سیب زمینی پخته شده (با پوست کنده شده)،مرغ پخته شده بدون پوست،سوپ مرغ.

غذاهایی که موقع اسهال نباید بخورید

غذاهای سرخ شده و چرب معمولا برای افراد مبتلا به اسهال خوب نیستند. شما همچنین باید غذاهای دارای فیبر بالا مانند سبوس و همچنین میوه ها و سبزیجاتی که می توانند نفخ را افزایش دهند محدود کنید. غذاهایی که باید اجتناب کنید عبارتند از:الکل،شیرین کننده های مصنوعی (آدامس ، نوشیدنی های رژیمی و جایگزین های شکر)،لوبیا،انواع توت ها،کلم بروکلی،کلم،گل کلم،نخود،قهوه،ذرت،بستنی،سبزیجات ،برگ سبز،شیر،نخود فرنگی،فلفل،آلو،چای .اجتناب از میوه های فروکتوز:اگر چه میوه ها می توانند مقدار قابل توجهی از آب را تامین کنند، هنگام مصرف اسهال نباید هر نوع میوه بخورید. دلیل آن این است که میوه های غنی از فروکتوز، سیستم گوارش شما را سخت تر می کند. چندین میوه فروکتوز، آلو خشک، هلو خشک، کشمش، زانتی، زردآلو، گیلاس، گلابی، انگور، کیوی، تمشک، هندوانه، میوه ستاره و غیره می باشد. به عنوان نتیجه، شما باید یک لیست برای غذا خوردن سالمترین غذا را برای وضعیت خود دریافت کنید . بدیهی است، هر زمان که یک مشکل بهداشتی حاوی اسهال دارید، نمی توانید چیزی را که می خواهید بخورید بخورید.

بیشتر بخوانید : اسهال مزمن و کاهش وزن ♥ اسهال و استفراغ در نوزادان ♥ درمان فوری اسهال خونیزالزالک و اسهالاسهال حاد

  • کاظم زارع

اسهال مزمن و طولانی

دوشنبه, ۲۶ آذر ۱۳۹۷، ۰۲:۲۶ ب.ظ

روش هایی برای درمان اسهال مزمن و طولانی در منزل

روش هایی برای درمان اسهال مزمن و طولانی در منزل در سایت جسارت

اسهال مزمن و طولانی ، درمان اسهال مزمن ، اسهال مزمن در افراد مسن ، اسهال مزمن در کودکان ، درمان اسهال مزمن در کودکان،علل اسهال مزمن در کودکان،علت اسهال مزمن در کودکان،اسهال مزمن کودکان،اسهال مزمن در کودک

اسهال مزمن و طولانی ، درمان اسهال مزمن ، اسهال مزمن در افراد مسن ، اسهال مزمن در کودکان 

بیماری اسهال

اسهال به خودی خود یک بیماری نیست و بیشتر نشانه ای از مسائل دیگر محسوب می شود. با توجه به علت شکل گیری اسهال، تغییر در رژیم غذایی می تواند تاثیر فوق العاده ای بر جلوگیری و درمان اسهال داشته باشد. اسهال می تواند به صورت حاد یا مزمن طبقه بندی شود.اسهال حاد به طور معمول در نتیجه یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا انگلی شکل می گیرد. این نوع اسهال می تواند برای چند ساعت تا چند روز طول بکشد و در بیشتر موارد بی نیاز از درمانی خاص به خودی خود درمان می شود.اسهال مزمن به طور معمول چهار هفته یا بیشتر می تواند به طور مداوم یا آغاز-توقف طول بکشد. بیماری های مختلف مانند سلیاک، سندرم روده تحریک پذیر و بیماری التهابی روده می توانند دلیل آن باشند. در این مطلب بر روش های درمانی برای اسهال مزمن متمرکز خواهیم بود. در این مطلب از سایت جسارت به اسهال مزمن و طولانی می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

علت و علائم اسهال مزمن

علت اصلی بروز بیماری التهاب روده ناشناخته است، اما می‌توان عوامل خطر و دلایل بروز آن را این طور توضیح داد که از زمان بیشتر شدن مهاجرت از روستاها به شهر و افزایش شهرنشینی و به دنبال آن بهبود سطح بهداشت عمومی و فردی، انجام منظم واکسیناسیون، تغییر رژیم غذایی افراد و مصرف بیشتر غذاهای پرچرب، پر پروتئین، کم فیبر، کاهش تحرک بدنی و شیوع چاقی در جمعیت در بروز بیماری موثرند.همچنین به دلیل بهبود امکانات زندگی استفاده از یخچال‌های خانگی به صورت گسترده رواج پیدا کرد. باکتری‌هایی که محیط مناسب حیاتشان حدود دمای 4 درجه سانتی گراد است رشد بیشتر و بهتری در یخچال‌ها دارند که ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشند. البته آب و هوا از جمله آلودگی و گردوخاک نیز در بروز عوامل مساعدکننده این بیماری نقش دارند و از بحث ژنتیک نیز در این زمینه نباید غافل ماند.بیماری التهابی روده خود را با علائم اسهال (همراه یا بدون خون)، خونریزی از مقعد، درد شکمی، کاهش وزن و تب خود را نشان می‌دهد.در واقع اسهال مزمن و طولانی‌ مدت، خونریزی در مدفوع و گاهی تکرر مدفوع و دل پیچه از نشانه‌های بارز ابتلا به بیماری التهاب روده است. همچنین بیماری‌هایی همچون التهاب کبد و کبد چرب،‌ زردی و تنگی مجاری صفراوی نیز می‌تواند از عوارض بیماری‌های التهاب روده باشد و در برخی افراد حتی قرمزی چشم و زخم‌های پوستی نیزمی‌تواند نشانه‌های ابتلا به این بیماری باشد.

اسهال مزمن و طولانی

معمولا، یک دوره اسهال تنها چند روز طول می کشد و بدون درمان، خود به خود بهبودی حاصل می شود. با این حال، اسهال شدید، اسهالی که بیش از چند روز طول می کشد و یا اسهال طولانی مدت، دلایلی برای ملاقات با یک دکتر است زیرا ممکن است عامل جدی تر را نشان دهد این نیز مهم است که به یاد داشته باشید که درمان اسهال برای بزرگسالان، به خصوص دارو، ممکن نیست همان اثر را برای کودکان مبتلا به اسهال داشته باشدبنابر این همیشه قبل از دادن هر نوع دارو به کودکان با پزشک اطفال مشورت کنید. ما اغلب، موارد بد اسهال را در مراحلی از زندگی تجربه کرده ایم. موارد بد اسهال، می تواند در اثر تعدادی از منابع ایجاد شود که عبارتند از:سرماخوردگی ، آنتی بیوتیک ها،مسمومیت غذایی،یک عفونت ویروسی،آب آلوده،انواع خاصی از عمل جراحی،تعدادی از بیماری های دستگاه گوارش

تشخیص اسهال حاد و مزمن

موارد اسهال معمولاً به دو دسته تقسیم می شوند. معمولاً موارد اسهال حاد چند روز به طول می انجامد. و به داشتن دو تا سه مدفوع شل در روز تعریف شده است. اسهال مزمن به اسهالی که بیش از 14 روز طول می کشد تعریف شده است. این موارد معمولاً در نتیجه یک بیماری جدی تر پزشکی که نیاز به توجه پزشکی دارد رخ می دهد.اسهال عموماً با بچه های جوان است. معمولاً یک عفونت ویروسی علت آن است. اسهال مسافرتی نوع دیگر از اسهال معمول است. این می تواند وقتی شما به مناطق توسعه نیافته و دارای آب تصفیه نشده سفر کنید رخ دهد.کودکان، زنان باردار و سالمندان مبتلا به اسهال باید بسیار مراقب باشد. این می تواند برای کودکان و افراد مسن مرگبار و احتمالاً می تواند سبب القاء زایمان برای زنان باردار باشد.

در هنگام اسهال چه نخوریم ؟

برخی مواد غذایی و نوشیدنی های مشخص می توانند دستگاه گوارش را تحریک کرده و نشانه های اسهال را وخیم‌تر سازند. بر همین اساس محدود کردن مصرف این قبیل مواد غذایی هنگام ابتلا به اسهال مفید است.

قهوه : کافئین می تواند اثر محرک بر دستگاه گوارش داشته باشد. این ماده مدت زمان انتقال مواد غذایی طی گوارش را تسریع می کند و می تواند نشانه های اسهال را بدتر سازد.

– غذاهای تند: کپسایسین ترکیبی است که در فلفل ها و چیلی ها یافت می شود و عامل مزه تند آنها محسوب می شود. این ماده می تواند دستگاه گوارش را تحریک کند و نشانه های اسهال را بدتر سازد.

– الکل: الکل می تواند دستگاه گوارش را تحریک کند و سرعت انتقال مدفوع را افزایش دهد.

– مواد غذایی با فروکتوز بالا: فروکتوز نوعی قند و البته یک FODMAP است. مصرف بیش از حد فروکتوز حتی به میزانی که نسبت به آن حساسیت ندارید می تواند به شکل گیری اسهال منجر شود زیرا آب را از دستگاه گوارش بیرون می کشد.

– مواد غذایی پرچرب: مواد غذایی پر چرب به درستی گوارش نمی شوند و به ناراحتی و اسهال در برخی افراد منجر می شوند.

هنگامی که شما اسهال دارید نظارت بر آنچه می خورید و نوشیدنی ها بسیار مهم است. کم شدن آب بدن در اثر اسهال می تواند در کودکان و افراد مسن مرگبار باشد. مهم ترین کاری که شما می توانید انجام دهید حفظ هیدراته ( تامین مایعات ) بدن است.الکل، شیر، نوشابه و سایر نوشیدنی های گازدار و یا کافئین دار می تواند علایم را بدتر کنند. غذاهای سرخ شده و چرب را محدود نمایید و از خوردن میوه ها و سبزیجات مانند ( کلم بروکلی، لوبیا، نخود فرنگی، ذرت، آلو، نخود و فلفل) که می تواند باعث ایجاد گاز شود اجتناب کنید.محصولات لبنی در کاهش علائم اسهال به شما کمک نخواهد کرد.

درمان اسهال مزمن و طولانی

یکی از محبوب ترین میوه ها در جهان است. این میوه غنی از مواد مغذی گیاهی و برخی از آنتی اکسیدان ها است که می تواند سلامت را تقویت و از برخی بیماری هایی مانند اسهال جلوگیری کند. سیب را می توان در تولید سیب، خوردن غذاهای خام و یا پخت و پز خوشمزه استفاده کرد. سیب فیبر بالا است و متعلق به رژیم BRAT ذکر شده در بالا است. سیب تازه واقعا در تامین فیبر و تسکین درد معده مفید است. شما می توانید سیب را به راحتی هضم کنید و قندهای طبیعی، مواد مغذی و پکتین بیشتری دریافت کنید. شما می توانید هر روز 2-3 سیب برای سرعت بخشیدن به روند بهبود و خلاص شدن از اسهال را بطور کوتاه استفاده کنید.

درمان خانگی اسهال مزمن و طولانی

آرد ماده ای قوی است و از ریشه ها، دانه ها و دانه های غلات ساخته شده است. این ماده معمولا در ساخت انواع غذاها، کیک ها و تقریبا از شمال آفریقا، هند، خاورمیانه، آمریکای شمالی، اروپا، اقیانوسی و غیره استفاده می شود. در واقع، آرد به عنوان یکی از بهترین داروهای خانگی برای اسهال و سلامت خود را بهبود می بخشد. اما این ماده باید پردازش شود. راه حل برای اسهال با آرد است:یک فنجان آب با آرد اضافه کنید. آن را اغلب بشویید و کمی نمک اضافه کنید، خوب هم بزنید.آن را بلافاصله بنوشید تا علائم اسهال را کاهش دهید.

درمان گیاهی اسهال مزمن

یک لیوان آب نارگیل را دوبار در روز بخورید. برای دفع آب بدن ناشی از اسهال، برای چند روز بخورید. اسهال اغلب می تواند منجر به کم آبی شود. در چنین مواردی، آب نارگیل یک درمان خانگی عالی است. این غنی از مواد معدنی یا الکترولیت ها است که مایعات بدن را دوباره پر می کند . این همچنین گردش خون را افزایش می دهد و به شما کمک می کند تا به سرعت از اسهال بازگردید.

 

غذاهایی که می توانید در هنگام اسهال بخورید :

در صورتی که اسهال دارید خوردن غذاهای خاص می تواند به کاهش علائم اسهال کمک کند. مواد غذایی کم فیبر که به سفت شدن مدفوع کمک می کند، مصرف کنید. این غذاها عبارتند از:

 موز

 برنج (سفید)

سیب زمینی

 نان تست

سایر غذاهایی که معمولا هنگام اسهال خوب هستند عبارتند از:

 بلغور جو دوسر

سیب زمینی پخته شده (با پوست کنده شده)

 مرغ پخته شده بدون پوست

 سوپ مرغ 

اسهال مزمن و طولانی

مطالب مرتبط :

روش های خانگی برای درمان اسهال مزمن در کودکان با رژیم غذایی مناسب

آیا با بیماری اسهال مزمن و درمان آن آشنایی دارید ؟

روش های مفید برای درمان اسهال مزمن و کاهش وزن در منزل

همه چیز درباره درمان اسهال مزمن در کودکان و بزرگسالان

  • کاظم زارع

شریان افتالمیک

يكشنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۷، ۰۹:۵۶ ق.ظ

شاخه های شریان افتالمیک یا سرخرگ کاروتید درونی چیست

شاخه های شریان افتالمیک یا سرخرگ کاروتید درونی چیست در سایت جسارت

شریان افتالمیک ,سرخرگ کاروتید درونی,سرخرگ چشمی,سرخرگ سبات داخلی,سرخرگ مغزی میانی,سرخرگ مغزی پیشین,انسداد سرخرگ کاروتید درونی

شریان افتالمیک , سرخرگ کاروتید درونی , سرخرگ چشمی , سرخرگ سبات داخلی

توضیحاتی در مورد شریان افتالمیک

سرخرگ کاروتید درونی (به انگلیسی: Internal carotid artery) از مهمترین سرخرگ‌های سر و گردن است که از سرخرگ کاروتید مشترک منشعب می‌گردد. به سرخرگ کاروتید درونی، خواب‌رگ درونی و شریان سبات داخلی هم گفته‌اند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد شریان افتالمیک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

شریان افتالمیک چشمی

سرخرگ چشمی (انگلیسی: Ophthalmic artery) شاخه‌ای از سرخرگ سبات داخلی است.

انواع سرخرگ کاروتید درونی

دو سرخرگ کاروتید درونی وجود دارد که از سرخرگ کاروتید (سبات) مشترک همان طرف جدا می‌گردند. شاخه‌های سرخرگ کاروتید درونی در خونرسانی به نواحی پیشین مغز نقش دارند. تغذیه خونی بخش پشتی (خلفی) مغز از طریق سرخرگ مهره‌ای (ورتبرال) و سرخرگ قاعده‌ای (بازیلار) صورت می‌گیرد. دو شاخه انتهایی سرخرگ کاروتید درونی، سرخرگ مغزی میانی و سرخرگ مغزی پیشین نامیده می‌شوند.سرخرگ‌های کاروتید درونی و مغزی پیشین در حلقه ویلیس شرکت می‌کنند.

شریان پلکی داخلی

شریان پلکی داخلی (به انگلیسی: Medial palpebral arteries) از سرخرگ‌های سر است و دو شاخهٔ زیرین و زبرین دارد. این سرخرگ از سرخرگ چشمی سرچشمه می‌گیرد. آن‌ها با احاطه بر کُرهٔ چشم، به سوی پلک‌ها می‌روند و در نزدیکی حاشیهٔ آزاد خود، تشکیل یک قوسِ زبرین و یک قوس زیرین را میانِ ماهیچه حلقوی چشم و تارسی می‌دهند. 

شاخه‌ های سرخرگ کاروتید درونی

شاخه‌های سرخرگ کاروتید درونی عبارتند از: سرخرگ کاروتید-صماخی سرخرگ بالی (پتریگوئید) شاخه‌های هیپوفیزی شاخه مننژی سرخرگ چشمی سرخرگ مغزی پیشین (Anterior cerebral artery) سرخرگ مغزی میانی (Middle cerebral artery) سرخرگ ارتباطی پشتی سرخرگ مشیمیه‌ای پیشین (شریان کوروئیدال قدامی)

انسداد شریان افتالمیک

بیماری که در این مقاله معرفی می‌شود خانم 78 ساله‌ای است که برای بی‌حسی عمل کاتاراکت به طور اشتباه مخلوطی از لیدوکایین و فرمالین در ناحیه رتروبولبار و پلک وی تزریق شده بود. به دنبال این تزریق، کنتراکچر پلک‌ها، کراتوپاتی ناشی از باز ماندن شکاف پلکی، انسداد شریان مرکزی و شریان افتالمیک و سندرم ایسکمی چشمی بروز کرد. پس از جست‌وجوهای انجام شده در تمام متون پزشکی مشخص شد که این مورد اولین گزارش از تزریق ناخواسته هم زمان فرمالین در ناحیه رتروبولبار و پلک‌ها می‌باشد. در این گزارش سمیت فرمالین به طور مشخص مرور شده و اثرات بالینی آن در این 2 ناحیه خاص بررسی شده است. هدف از این گزارش هشداری به تمام هم‌کاران در جهت دقت بیش‌تر برای جلوگیری از بروز عوارض بوده است.

انسداد سرخرگ کاروتید درونی

آترواسکلروز در ۲ سانتی‌متر اول سرخرگ کاروتید درونی معمولاً شدید بوده و در غالب موارد به طرف پایین یعنی شریان کاروتید مشترک کشیده می‌شود. اگر جریان خون به واسطه حلقه ویلیس کافی باشد، انسداد شریان کاروتید داخلی در ابتدای سرخرگ بدون علامت است. شدت سکته‌های این شریان به واسطه گردش خون جانبی که به منظور جبران انسداد به صورت تدریجی و به‌طور پیشرونده ایجاد می‌شود، به میزان زیادی متغیر است. با توجه به اینکه شریان کاروتید داخلی علاوه بر تغذیه مغز در همان سمت، عصب بینایی و شبکیه را از طریق سرخرگ چشمی (افتالمیک) خونرسانی می‌کند، در موارد انسداد سمپتوماتیک کاروتید درونی، کوری گذرای یک چشم در ۲۵ درصد موارد ایجاد می‌گردد که شروع انسداد را هشدار می‌دهد که در توصیف آن ممکن است بیمار از وجود سایه، یا عدم دید در قسمت بالا یا پایین یا تاری دیدش را در یک چشم گزارش کند. انسداد سمپتوماتیک سرخرگ کاروتید درونی منجر به سندرمی مشابه سکته سرخرگ مغزی میانی می‌گردد که علایم آن عبارتند از: فلج نیمه بدن (همی‌پلژی) در سمت مقابل اختلال یا نقص حسی نیمه بدن (همی‌سنسوری) در طرف مقابل نیمه‌نبینی همنام (همی آنوپی همونیموس) سمت مقابل اختلال تکلم (آفازی) در صورت درگیر شدن نیمکره غالب

شریان فمورال

سرخرگ رانی یا شریان فمورال (Femoral artery) شریان بزرگی است که در هر طرف از ادامه شریان ایلیاک خارجی تشکیل میشود. سرخرگ رانی خون پا را تامین میکند. نبض شریانی در ناحیه فمورال اغلب قابل لمس است. این شریان در بالای ران به دو بخش تقسیم میشود : شریان رانی عمقی (Deep femoral artery) که به عمق ران رفته و تغذیه عضلات و استخوان ران را به عهده دارد. شریان رانی سطحی (Superficial femoral artery) که در قسمت سطحی ران به سمت پایین تا پشت زانو آمده و در آنجا شریان پوپلیته را تشکیل میدهد. وظیفه اصلی این شریان خونرسانی به زانو و پایینتر از آن است. هر بخش خود به شاخه های متعددی تقسیم میشود مثلاً شاخه های شریان فمورال سیرکومفلکس خارجی از شریان رانی عمقی هستند و شاخه های ژنیکولر و سورال از شریان رانی سطحی. 

شریان یا سرخرگ

سُرخرَگ یا شَریان به رگهایی که خون را از قلب به سایر اندام‌ها منتقل می‌کنند می‌گویند. سرخرگ ششی و سرخرگ آئورت دو سرخرگ اصلی متصل به قلب هستند. شریان از سه بخش اینتیما و مدیا و ادوانتیش تشکیل شده است. بخش اینتیما درونی‌ترین که از بافت سنگفرشی تک لایه است و زیر آن بافت همبند پشتیبان و تیغهٔ الاستیک آن را از مدیا جدا می‌کند. در مدیا عروق خونی و عضله صاف داریم. سرخرگ دیواره ضخیم‌تری نسبت به سیاهرگ دارد ولی قطرداخلی آن کمتر از سیاهرگ است. بافت سرخرگ شامل بافت‌های پوششی، ماهیچه‌ای و پیوندی است. همهٔ سرخرگ‌ها خون روشن (خون حاوی اکسیژن) را منتقل می‌کنند به جز سرخرگ‌های ششی که خون تیره (خون حاوی کربن دی اکسید) را منتقل می‌کنند.

شریان‌ های کرونری

سُرخرگ‌های تاجی یا شَرایین اِکلیلی[به گفتهٔ چه‌کسی؟]، سرخرگ‌هایی هستند که خون را به ماهیچه قلب می‌رسانند. سرخرگ‌های تاجی از آئورت بیرون می‌آیند. آئورت، شریان یا سرخرگ اصلی بدن می‌باشد که از بطن چپ، خون را خارج می‌سازد. شریان‌های کرونری از ابتدای آئورت منشأ می‌گیرند؛ بنابراین اولین شریان‌هایی هستند که خون حاوی اکسیژن زیاد را دریافت می‌کنند. دو شریان کرونری (چپ وراست) نسبتاً کوچک‌ اند و هرکدام فقط ۳ یا ۴ میلی‌متر قطر دارند. این سرخرگ‌های تاجی از روی سطح قلب عبور می‌کنند و در پشت قلب به یکدیگر متصل می‌شوند و تقریباً یک مسیر دایره‌ای را ایجاد می‌کنند. وقتی پزشکان قدیم چنین الگویی از رگ‌های خونی قلب دیدند، آن را به تاج تشبیه کردند، به همین دلیل به این شریان‌ها، کرونری (Coronary یعنی تاجی) گفتند که امروزه نیز از این کلمه استفاده می‌شود. از آنجایی‌که شریان‌های کرونری قلب دارای اهمیت زیادی هستند، پزشکان، تمام شاخه‌ها و تغییراتی را که ممکن است در افراد مختلف وجود داشته‌ باشد، شناسایی کرده‌اند. شریان‌های کرونری چپ دارای دو شاخه اصلی می‌باشد که به آن‌ها نزولی قدامی و شریان سیرکومفلکس یا چرخشی می‌گویند و خود این شریان‌ها نیز به شاخه‌های دیگری تقسیم می‌شوند. این سرخرگ‌ها، قسمت بیشتر عضله بطن چپ را خون‌رسانی می‌کنند. بطن چپ موظف است خون را به تمام قسمت‌های مختلف بدن پمپ کند بنابراین نسبت به بطن راست دارای عضلات بیشتری است. شریان‌های کرونری راست، معمولاً کوچک‌تر اند و قسمت زیرین قلب و بطن راست را خون‌رسانی می‌کند. بطن راست خون را به ریه‌ها پمپ می‌کند. شریان‌های کرونری دارای ساختمانی مشابه تمام شریان‌های بدن هستند با این تفاوت که فقط در زمان بین ضربان‌های قلب (حالت استراحت قلب)، خون دراین شریان‌ها جریان می‌یابد. 

سیاهرگ یا ورید

سیاهرگ یا ورید (به عربی: الورید) در دستگاه گردش خون بدن، رگی است که خون را از اندام‌ها به قلب بازمی‌گرداند. دیواره سیاهرگ نازک‌تر از سرخرگ است اما قطر بیشتری داشته و خاصیت ارتجاعی کمتری دارد. در سیاهرگ‌ها دریچه‌هایی به نام لانه کبوتری وجود دارد که این دریچه‌ها کمک می‌کنند تا خون از اندام پایینی مانند دست‌ها و پاها بهتر به سمت قلب حرکت کنند. به‌طور کلی خون تمامی قسمت‌های بدن توسط دو ورید به نام‌های اجوف فوقانی و تحتانی به دهلیز راست قلب برمی‌گردد. ایستادن زیاد، کم‌تحرکی و نارسایی‌های قلبی می‌توانند باعث تخریب این دریچه‌ها شده و در نتیجه خون در سیاهرگ‌ها تجمع می‌کند و شخص به بیماری واریس مبتلا می‌شود. همه سیاهرگ‌ها خون تیره (خون حاوی کربن دی اکسید) را منتقل می‌کنند به غیر از سیاهرگ‌های ششی که خون روشن ( خون حاوی اکسیژن ) را منتقل می‌کنند.

سرخرگ رادیال

در آناتومی بدن، سرخرگ رادیال٬ شریان اصلی از وجه کناری در ساعد است. شریان رادیال از دوشاخه شدن شریان براکیال در حفره کوبیتال سرچشمه می‌گیرد. سپس تا ناحیه دیستال بخش پیشین یا قدامی ساعد ادامه می‌یابد و در آنجا به‌عنوان نقطه‌عطفی برای تقسیم بین کمپارتمان‌های پیشین(قدامی) و پسین(خلفی) در ساعد عمل می‌کند. پس از عبور از ناحیه انفیه آناتومیک و پس‌از قوس کف دست به شاخه عمیق شریان اولنار می پیوندد. درتمام مسیر سیاهرگی با همین نام یعنی ورید رادیال آن‌را همراهی می‌کند. 

همه چیز درباره مویرگ‌ ها

مویرَگ‌ها رگ‌های خونی بسیار ظریفی هستند که شریانچه‌ها به آن‌ها می‌رسند. مویرگ‌ها در حدود ۱۰–۵ میکرومتر قطر دارند و فضای درونی آن‌ها برای جاگیری یک گویچه قرمز کفایت می‌کند. دیواره مویرگ متشکل از یک ردیف سلول پهن و نازک به نام آندوتلیوم، تیغه پایه و شبکه ظریفی از الیاف رتیکولر می‌باشد. مویرگها رابط بین سرخرگچه‌ها‌ و سیاهرگچه‌‌ها بوده و به علت گستردگی زیاد خود، داشتن دیواره نازک و کاهش سرعت جریان در آنها، مناسب‌ترین جای برای مبادله مواد غذایی، اکسیژن و دی‌اکسید کربن بین خون و مایعات بافتی می‌باشد. مبادله مواد از راه پراکندگی، گذر از منافذ دیواره مویرگ‌ها، گذر از پیوندهای بین سلولی و بدست وزیکول‌های پینوسیتوزی انجام می‌گیرد. توضیحاتی مختصر در زمینه ساختار مویرگ‌ها: ساختار تمامی مویرگ‌ها از فقط یک لایه بافت پوششی سنگ‌فرشی تک‌لایه ساخته شده‌اند. این بافت پوششی دارای منافذی است که از طریق آن‌ها مواد شامل گازهای تنفسی، آب، مواد غذایی ساده و مولکول‌ها می‌توانند بین خون و سلول‌ها مبادله شوند. به‌طوری‌که در هر سانتی‌متر مربع از سطح مویرگ، چندین میلیون درز یا سوراخ ریز وجود دارد. مویرگهای مغز تنها مویرگهایی هستند که هیچ منفذی در سطح خود ندارند؛ تا بدین ترتیب خیلی از موادی که در متابولیسم سلول‌های مغزی نقش ندارند و همچنین میکروبها نتوانند وارد مغز شوند. (ایجاد سد خونی – مغزی برای محافظت بیشتر از مغز) توجه کنید که گلوکز و اکسیژن به راحتی می‌توانند توسط پروتئین‌های ویژه از مویرگهای مغزی عبور کنند و به سلول‌های مغزی بروند. هر مویرگ از ابتدا توسط دریچه‌ای از جنس بافت ماهیچه‌ای صاف حلقوی به سرخرگ متصل است. این دریچه که تحت فرمان نخاع می‌باشد، دارای دو نقش می‌باشد: ۱) فشار زیاد سیستولی خونی که قرار است وارد مویرگها که دارای مقاومت بسیار کمی هستند را تا حد زیادی کاهش می‌دهد تا این فشار زیاد باعث پاره شدن دیواره مویرگها نشود. ۲) این دریچه خون را فقط در موقع لزوم (مواقعی که سلول‌های بدن نیاز به تبادل مواد با محیط دارند) وارد مویرگها می‌کند. هر مویرگ از انتها نیز توسط دریچه‌ای به سیاهرگ متصل و مربوط می‌شود. 

انواع مویرگ‌ ها

انواع مویرگ‌ها بر اساس پیوستگی غلاف اندوتلیال و غشاء پایه: ۱-پیوسته (Continuous) یا سوماتیک: فقدان منفذ در دیواره- موجود در تمام انوع بافت‌های عضلانی، همبند، غدد برون ریز و دستگاه عصبی یافت می‌شود. ۲-منفذدار (Fenestrated) یا احشایی: با حضور روزنه‌های خلال سلولی حلقوی متعدد در غشاء اندوتلیوم که توسط غشاء سلول محدود می‌شود. لایه قاعده‌ای پیوسته است. در گلومرول کلیه دیده می‌شود. ۳- جیب‌مانند (Sinusoidal) یا ناپیوسته: مویرگهایی بسیار وسیع (تا ۴۰ میکرومتر) و دارای شکل نامنظم می‌باشند که سلول‌های آندوتلیال پوشاننده آن‌ها دارای منافذ بدون دیافراگم و تیغه پایه آن‌ها غیر ممتد است. علاوه بر این، وجود فضاهای بزرگ بین سلول‌های آندوتلیال باعث می‌شود که نه تنها پلاسما بلکه سلول‌های خونی نیز از آن فضاها به بیرون راه یابند که این فضاها گاهی بوسیله ماکروفاژها اشغال می‌شوند، سینوزوئیدها در کبد، مغز استخوان و طحال دیده می‌شوند. این مویرگ‌ها مسیر پر پیچ و خم زیادی دارند که باعث کندی جریان خون می‌شود. سلول‌های اندوتلیال لایه‌ای ناپیوسته می‌سازد که با فضاهای عریضی از هم جدا شده‌اند. دیافراگم ندارند. لایه قاعده‌ای ناپیوسته دارند. در کبد و اعضاء خونساز مثل مغز استخوان و طحال وجود دارد.

شبکه مویرگی

اصولاً شبکه مویرگی حاصل از انشعابات آرتریول‌های انتهایی به وریدچه منتهی می‌شوند. باوجود این در اعضا معینی مانند کبد، هیپوفیز و کلیه، وریدچه دریافت‌کننده شبکه مویرگی مجدداً منشعب شده و دومین شبکه مویرگی را بوجود می‌آورند. در این سیستم‌ها، وجود دو شبکه مویرگی متوالی، شرایط را فراهم می‌کند که مواد برداشت شده در شبکه اول به سادگی در شبکه دوم بین خون و مایعات بافتی مبادله می‌گردد. با توجه به شباهت این امر به تخلیه و بارگیری کالاها در بندر، این سیستم را سیستم پورت یا سیستم باب گویند.

شریان افتالمیک

مطالب مرتبط :

آناتومی و شاخه های شریان فمورال مشترک و سطحی

همه چیز درباره آشنایی با تنگی و فشار شریان ریوی نرمال

تفاوت شریان و ورید چیست و انواع رگهای قلبی

آناتومی و شاخه های شریان کاروتید داخلی و خارجی چیست

  • کاظم زارع